Koncert Leszka Możdżera zainauguruje sezon artystyczny Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej
Leszek Możdżer. Fot. Łukasz Węglewski
75. jubileuszowy sezon artystyczny Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej w Olsztynie rozpocznie koncert z udziałem Leszka Możdżera. Już 1 października o godzinie 19 znanego pianistę można będzie usłyszeć z towarzyszeniem Orkiestry Symfonicznej Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej pod dyrekcją Piotra Sułkowskiego.
Ze względu na ograniczoną liczbę miejsc na widowni koncert zostanie powtórzony 3 października o godzinie 18.
Rozpocznie go uwertura do oratorium „Powrót syna marnotrawnego” Feliksa Nowowiejskiego, która jest symbolicznym ukłonem w stronę patrona Filharmonii. Jest to także wstęp do promocji płyty z całością dzieła, nad którą pracowali olsztyńscy filharmonicy, a która zostanie wydana w przyszłym roku.
W programie znajdą się także: „Błękitna rapsodia” George’a Gershwina i koncert Henryka Mikołaja Góreckiego na na klawesyn (lub fortepian) i orkiestrę smyczkową op. 40.
Uwertura do oratorium „Powrót syna marnotrawnego” Feliksa Nowowiejskiego, skomponowanego w Berlinie w 1901 roku, urzeka bogactwem melodycznym i późnoromantycznym rozmachem. W utworze można znaleźć Berlioza i Wagnera.
Leszek Możdżer, zapytany o Koncert na klawesyn (lub fortepian) op. 40 Henryka Mikołaja Góreckiego przyznał, że po raz pierwszy zagrał go jeszcze jako nastolatek, w latach 80. na klawesynie. Dodał, że wykonanie na fortepianie jest dużo bardziej forsowne fizycznie
Dopiero po kilku latach wykonywania jestem w stanie wytrzymać ten utwór kondycyjnie – wcześniej po każdym jego zagraniu byłem tak wyczerpany, że po prostu lądowałem w łóżku.
Wydawać by się mogło, że zaledwie 9-minutowy utwór nie może nastręczać soliście aż takich trudności, a jednak
Po latach ćwiczeń udaje mi się wykonać koncert nawet trzy razy dziennie i nawet jestem potem w stanie podnieść filiżankę herbaty! To właściwie muzyka techno.
Utwór, powstały w 1980 roku na zamówienie Polskiego Radia, z inicjatywy Andrzeja Chłopeckiego, dedykowany jest wybitnej klawesynistce Elżbiecie Chojnackiej. Dwuczęściowe dzieło niewielkich rozmiarów – według słów samego Góreckiego – stanowi swego rodzaju „wybryk” w jego twórczości.
Najsłynniejszy utwór George’a Gershwina powinien w języku polskim nosić tytuł raczej „bluesowej” niż „błękitnej” rapsodii, gdyż do bluesa właśnie nawiązuje. Gershwin rozpoczynał swoją karierę jako twórca broadwayowskich piosenek, jednak w latach 20. i 30. rozpoczął karierę kompozytora muzyki poważnej. Zawsze jednak do swoich kompozycji wplatał elementy jazzu, bluesa i muzyki popularnej. „Błękitna rapsodia” powstała w 1924 roku w ciągu zaledwie 5 tygodni.
Redakcja: B.Świerkowska-Chromy za Filharmonią Warmińsko-Mazurską
