Wielki Piątek w tradycji ludowej

Wielki Tydzień był czasem pełnym różnych zakazów bardzo przestrzeganych przez wiejskich gospodarzy. Dawniej, od Wielkiego Czwartku do Wielkiej Soboty nie wolno było młócić cepami ani prać bielizny kijanką, zaś w Wielki Piątek nie pieczono chleba, ani nie tłuczono zboża.

Jak wyjaśniła etnografka Ewa Błaszko z Muzeum Kultury Ludowej w Węgorzewie, w Wielkim Tygodniu funkcjonowały też inne nakazy.

W Wielki Piątek na pamiątkę śmierci Pana Jezusa zakrywano wszystkie lustra oraz zatrzymywano zegary w wiejskim domu

– powiedziała.

Według staropolskiej kultury ludowej nieprzestrzeganie tych zaleceń mogło przyczynić się do nieszczęść w gospodarstwie, tj. uderzenia pioruna lub gradobicia. Na dawnej polskiej wsi święta wielkanocne były najważniejszym wydarzeniem i przygotowywano się do nich z niezwykłą starannością.

W trakcie Wielkiego Tygodnia szykowano potrawy oraz wielkanocne wypieki. Robiono pająki i wycinanki z kolorowego papieru, którymi przyozdabiano dom, a pod koniec tygodnia malowano jajka — najpiękniejszy symbol Wielkanocy.

Posłuchaj wypowiedzi

Autor: A. Minkiewicz-Zaremba
Redakcja: P. Jaguszewski