Wielki Piątek. Wierni wspominają mękę i śmierć Jezusa Chrystusa

Wielki Piątek to jeden z najbardziej poruszających dni w kalendarzu liturgicznym Kościoła katolickiego. To dzień, w którym wierni upamiętniają mękę i śmierć Jezusa Chrystusa na krzyżu. Obchody tego dnia są pełne symboliki, ciszy i głębokiej refleksji.​

W Wielki Piątek nie sprawuje się mszy świętej. Zamiast tego odprawiana jest Liturgia Męki Pańskiej, która rozpoczyna się w ciszy. Celebrans wchodzi do kościoła i kładzie się krzyżem przed ołtarzem, wyrażając pokorę i żałobę. W tym dniu nie używa się instrumentów muzycznych ani dzwonków, a ołtarz pozostaje obnażony – bez obrusu, świec i kwiatów. Centralnym punktem pierwszej części liturgii jest odczytanie opisu Męki Pańskiej według Ewangelii św. Jana. Czytanie to odbywa się z podziałem na role.

Po liturgii słowa następuje adoracja krzyża – moment, w którym wierni oddają cześć krzyżowi jako znakowi zbawienia.

Adorujemy go w milczeniu, przyklękając czy całując drzewo krzyża. Mówimy drzewo krzyża, bo to dla nas jest drzewo żywe, owocujące. Krzyż Chrystusowy nie jest kawałkiem drewna, ale jest znakiem dokonującego się zbawienia świata

– jak powiedział biskup Jacek Jezierski, ordynariusz diecezji elbląskiej.

W tym dniu, zgodnie z tradycją, nawet biskupi celebrują liturgię bez insygniów, a zaleca się, aby byli bez butów – wszystko to podkreśla ogołocenie i pokorę wobec tajemnicy krzyża.

Po zakończeniu liturgii Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do symbolicznego Grobu Pańskiego. Wierni adorują Go w ciszy, często przez całą noc i następny dzień aż do Wigilii Paschalnej. W wielu miejscowościach, zwłaszcza na Warmii, żywa jest tradycja straży grobowych – wartowników ubranych w mundury strażackie lub kostiumy żołnierzy rzymskich, którzy pełnią straż przy grobie aż do rezurekcji.​

W Wielki Piątek obowiązuje post ścisły – wierni powstrzymują się od spożywania mięsa i ograniczają ilość posiłków. W wielu parafiach odprawiane są nabożeństwa drogi krzyżowej, a wierni mają możliwość przystąpienia do sakramentu pokuty. W dawnych warmińskich domach kładziono krzyże jako przypomnienie złożenia Chrystusa do grobu.

Wielki Piątek to dzień, który skłania do głębokiej refleksji nad tajemnicą cierpienia, śmierci i miłości Boga do człowieka. To czas, w którym cisza mówi więcej niż słowa, a prostota liturgii pozwala skupić się na istocie wydarzeń sprzed 2 tysięcy lat.​

Posłuchaj relacji Marka Lewińskiego

Redakcja: M. Rutynowski